طعم

شوری!

شورِ ده سال دویدن؛

صد سال شرجی؛

هزار سال شرم.

بزن‌گاه

دست از پا که خطا کنم

پیدایت می‌شود.

واگیر

تب داشتی و می خواستم‌ات

تجارت

بهایم را بده؛

می‌خواهم بهایش را بدهم.