Saturday, February 07, 2009

BIKE - XVI

ضریب هوشی: چار  ماه گذشت تا بفهمم پاییز و زمستون امسال پاییز و زمستونی نیست که نذاره دوچرخه‌سواری کنم.

فرهنگ: تقریبا بعد از هر خروجی بزرگراه‌ها می‌شه یه ماشین رو در حال عقب‌عقب رفتن دید.

توصیه‌های ایمنی: کنار بزرگراه جای مناسبی برای پارک خودروهای عشاق جوون نیست.

نوستالژی: هنوز بعد ِ دو-سه سال با شرق تهران راحت ترم.

جمع بندی: یه روز خوب ِ خوب؛ فقط به خاطر طعم عالی علی.

7 comments:

Anonymous said...

سلام
این علی تو که همون علی من نیسش خدای نکرده؟؟؟؟

Anonymous said...

خیلی از پست هات رو خوندم. باحال بودن.
اگه اشکالی نداره برات لینکت رو بذارم تو بلاگم.

Anonymous said...

سلام. آمدم بپرسم که اشکالی دی این نمی بینی که در یک وبلاگ ِ کالکشن لینک بشی؟
www.blogger5.blogfa.com

Anonymous said...

نیستی گاه و بی گاه هواس می کنم نوشته هایت را نفس بکشم

Anonymous said...

نیستی گاه و بی گاه هواس می کنم نوشته هایت را نفس بکشم

Anonymous said...

الله یحفظنا و یحفظ اولاد المسلمین من شهواتکم و بلاویکم

Sinistral said...

من در هم مینویسم خودت با خط فرضی بکش جلوی پاراگرافها:

توهم اگه میتونستی با سرعت
120km
پا بزنی نه تنها این صحنه ها رو نمیدیدی تقریبا تو هر سفر درون شهری یه خروجی رو باید برعکس پا میزدی.

شنیدم بهار و تابستون گرم و خشکی در راهه. مراقبه ضریب هوشیت و جعبه ای که دورشه باش. اگه هنوز عادت داری کچل کنی!

موافقم

موافقم

حواست باشه جملهء آخر رو به جایی وصل نکنی. من نظری ندادم!