Tuesday, August 22, 2006

پُز

نور، از لذت پسیو بودن هیچ نمی دونه
آی دلم می سوزه براش

2 comments:

koooootah said...

نور زماني كه سرعتش رو نميتونه بيشتر از اونقدر كيلومتر در ثانيه بكنه وقتي كه جاذبه من و تو امثال ما كه همون سيارات و ستاره ها هستن كجش ميكنه وقتي كه اكتيو بودن تاريكي رو موقع نبود خودش ميبينه بد احساُس انفعالي بهش دست ميده.تاحالا شده باهاش صحبت كني يا فقط وقتي از كنارت رد ميشه بي تفاوت براش سوژه دست ميگيري؟

Anonymous said...

نميدونم